Αναρωτιόμουν συχνά

Αναρωτιόμουν συχνά

Αναρωτιόμουν συχνά, γιατί είμαι εδώ
Με φίλους μέταλλα και ποτά ψάχναμε στα σκοτεινά
Να βρούμε κάτι αληθινό να μας πάει μπροστά

Προσπαθούσα να καταλάβω μα δεν μπορούσα να δω.
Πίνοντας καπνίζοντας και με τον κίνδυνο να πάει στραβά
Έψαχνα για νόημα, αγάπη, για πραγματικότητα σωστά

Στην πορεία απογοήτευσα, απογοητεύτηκα και δυσκολεύτηκα να μαζευτώ
Ήταν μεγάλο το κενό. Ψεύτικα μου φαινόντουσαν όλα εκτός απ’ το ποτό.
Παρηγοριά δεν έβρισκα εκτός απ’ το μέταλλο που αγαπούσα όσο ζω

Μια φωνή με καλούσε να έρθω προς τα δω
Ήταν τόσο αληθινό και δεν μπορούσα να τ ‘αρνηθώ
Ακολούθησα να δω μήπως και βρω αυτό που αναζητώ

Δεν είχα κάτι άλλο να κρατηθώ μέσα στο δρόμο τον σκοτεινό
είπα ας δω που θα με βγάλει το μονοπάτι αυτό.
Ακόμα το ακολουθώ χωρίς κανένα δισταγμό.

Μην μείνεις πίσω σε παρακαλώ
Με θάρρος ακολούθησε το δρόμο αυτό
Δεν θα σ ‘αφήσει ούτε ένα λεπτό.

27 Μαρτίου 1988 – 27 Μαρτίου 2019 και συνεχίζει. Καλή συνέχεια!

‘Εγώ ήρθα στον κόσμο σαν το φως, έτσι ώστε όποιος πιστεύει σ’ εμένα να μη μείνει στο σκοτάδι. ‘ Ιησούς

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 12:46
https://my.bible.com/bible/173/JHN.12.46

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *